مهندس شکمویی که آشپز حرفه ای شد ، از شهرسازی تا مسابقات بین المللی آشپزی

به گزارش وبلاگ افرا، یک جوان دهه هشتادی داریم که در رشته ریاضی دبیرستان را با معدل 48/ 17 به انتها رساند و در دانشگاه در رشته شهرسازی قبول شد. اما از فاصله قبولی در کنکور تا انتخاب رشته یک اتفاق جالب براش افتاد تا راستا زندگی و انتخابش به کلی تغییر کند. قصه از آنجا آغاز می گردد که محمد غفاری همسایه جوان ما در محله فلاح سال 98 در مصاحبه برنامه آشپزی دستپخت قبول می گردد.

مهندس شکمویی که آشپز حرفه ای شد ، از شهرسازی تا مسابقات بین المللی آشپزی

وبلاگ افرا - بهاره خسروی : او در این مسابقه سوم شد. اما همین ماجرا باعث شد تا پله های موفقیت تا رسیدن به کسب دیپلم افتخار مسابقات ملی مهارت رشته آشپزی و دعوت به اردوی شانگهای چین برای مسابقات بین المللی طی کند؛ مسابقاتی که برگزاری آن به کشور سوییس منتقل شده است. گفت و گوی ما با این آشپز خوش خوراک که از کودکی عاشق امتحان کردن غذاها و مزه های مختلف بود، خالی از لطف نیست.

خواندنی های تهران در اینجا بخوانید

پخت و پز در غیاب مادر

محمد غفاری 21 ساله ساکن محله فلاح در پازل هفدهم شهر تهران است. محمد از همان کودکی بچه خوش خوراک و عاشق آشپزی بود. به همین علت خیلی زود سراغ آشپزی و پخت و پز رفت. به گفته خودش در 8 سالگی پخت اولین غذا را تجربه کرد. او درباره علاقه اش به آشپزی می گوید: عاشق خوردن غذاهای متنوع بودم. میان فامیل به بچه شکمو معروف بودم. هر زمانی که مادرم پای اجاق آشپزی می رفت با دقت به دستش و کارهایی که انجام می داد، اینکه چطور و چه مقدار از هر نوع ماده غذایی استفاده می نماید نگاه می کردم و از تماشای آشپزی اش لذت می بردم. مادرم شاغل بود و درس هم می خواند. به همین علت اغلب در خانه تنها می ماندم و در غیاب مادر از فرصت برای پخت و پز استفاده می کردم. جالب اینکه برای همکلاسی هایم غذا می پختم و مدرسه می بردم اما کسی باور نمی کرد که پخت غذا کار خودم باشد.

کار پخت و پز برای محمد چندان کم دردسر و خطرساز هم نبود. او از اتفاقات و ماجراهایی تعریف می نماید که به زمان خودش خطرناک هم بود: به طبع آشپزی هم شرایط خودش دارد. قد کوتاهی نداشتم و دستم به اجاق گاز می رسید. اما با این حال کلی دستم خین آشپزی سوخت یا زمان خرد کردن سبزی، گوشت و مرغ و ... دستم را بریدم. محل کارم هم تا دلتان بخواهد از این دست خرابکاری ها انجام دادم و با همه سختی ها و جراحت و آسیب های بدنی که تحمل کردم اما در قبالش تجربه های خوبی هم کسب کردم.

مسابقه آشپزی و انتخاب برای مسابقات بین المللی

در خانواده آقای غفاری حرفه آشپزی، قدمت ابا و اجدادی دارد و بخشی از علاقه این همسایه آشپز باشی ما هم نشات گرفته از همین جاست. او در باره ماجرای علاقه اش به آشپزی و دنبال کردنش به عنوان یک حرفه می گوید: هر دو پدربزرگ هایم آشپزهای ماهری بودند و همین موضوع مشوقم بود. چون آنها هم از کارم حمایت می کردند. ریاضیاتم خوب بود. به همین علت در دبیرستان ریاضی فیزیک خواندم. اتفاقا در رشته شهرسازی قبول شدم. سال 1398 بود که در حد فاصل قبولی کنکور تا انتخاب رشته در مصاحبه برنامه آشپزی دستپخت که از شبکه اول سیما پخش می شد قبول شدم. در این مسابقه سوم شدم، اما این مسابقه حسابی جهت زندگیم را تغییر داد. تصمیم گرفتم تا به جای شهرسازی در دانشگاه آشپزی بخوانم. به مادرم گفتم یک ترم را به من اجازه بده تا سراغ کاری که دوست دارم بروم.

محمد در دانشگاه علمی کاربردی سینا رشته آشپزی را تا مقطع کاردانی خواند. در حال حاضر مقطع کارشناسی رشته آشپزی ملل را دنبال می نماید. سال 99 در استان تهران مقام اول، سال 1400 در نوزدهمین مسابقات ملی مهارت در استان مازندران دیپلم افتخار کسب کرد. بعلاوه در مرحله اول اردوی آماده سازی مسابقات جهانی به عنوان 3 نفر برگزیده در مرحله دوم نفر دوم شد. مکان اجرای مسابقات ابتدا قرار بود شانگهای چین باشد که به سوییس منتقل شد.

کسب و کار مدرن رشته آشپزی

همسایه جوان ما اهل پشت میز نشستن و کارهای اداری نیست و علاقه ای هم در پی کردن این حرفه و عنوان های دکتر یا مهندس ندارد. او معتقد است در زندگی قبل از هر چیزی باید دنبال علاقه و استعداد رفت: هر حرفه سختی ها و محاسن خودش را دارد. حرفه آشپزی جزء مشاغل سخت است که باید 8 تا 16 ساعت پای کار بود. تحمل گرمای اجاق گاز و... . همه این موارد باعث سختی کار می گردد. اما نکته ای مهم که باید به آن توجه داشت کار بلد بودن و عشق و علاقه است. هستند افرادی در حرفه آشپزی که ساعت های طولانی کار می نمایند و عایدی 6 تا 7 میلیونی دارند و در عوض افرادی که شاید به این میزان وقت صرف نمی نمایند و عایدی بالای 100 میلیونی از همین آشپزی دارند. البته این صد میلیون در جوامع غربی قابل دسترس تر است.

به گفته محمد قبل از انتخاب هر حرفه ای باید بازاریاب خوبی بود و با توجه به احتیاج روز برای توسعه و پیشرفت آن قدم برداشت. برای مثال حرفه آشپزی امروز احتیاجمند مطالعه، تالیف کتاب های تازه و آموزش است. در واقع او برای اینکه بتواند از خود کاری ارزشمند برای آیندگان به یادگار بگذارد حرفه آشپزی را انتخاب نموده است.

طی کردن راه موفقیت

محمد این روزها که به وسیله همین هنر آشپزی برای خودش صاحب کسب و کاری شده است. اما برای رسیدن به این استقلال و دنبال کردن علاقه اش کوشش پشتکار زیادی هم داشت که در این باره می گوید: ترجیح دادم خیلی زود روی پای خودم بایستم و مستقل باشم. به همین علت خیلی مواقع کارگری کردم تا پول کلاس های دانشگاه و آکادمی های خصوصی را خودم تامین کنم و حتی بسیاری از جهتها تا محل برگزاری کلاس ها پیاده می رفتم تا پول بیشتری برای هزینه کلاس ها پس انداز کنم. اما مادرم حامی بزرگم برای انتخابم بود.

او بعلاوه از پدر و برادر و امیر عباس و استادانش هم در این جهت همراهش بودند تشکر کرد که باعث موفقیت و پیشرفت اش شدند.

از کجا آغاز کنیم؟

اما شاید این سوال برای علاقه مندان هنر آشپزی پیش بیاید که برای دنبال کردن این حرفه به صورت آکادمیک از کجا باید آغاز کرد؟ به گفته محمد غفاری، دبیرستان هتلداری و آشپزی می تواند برای علاقه مندان به هنر آشپزی جهت خوبی باشد. بعلاوه در ادامه دانشگاه علمی کاربردی و دوره های فنی و حرفه ای می تواند جهت دنبال کردن این حرفه متنوع و خوشمزه را تکمیل کند.

منبع: همشهری آنلاین

به "مهندس شکمویی که آشپز حرفه ای شد ، از شهرسازی تا مسابقات بین المللی آشپزی" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "مهندس شکمویی که آشپز حرفه ای شد ، از شهرسازی تا مسابقات بین المللی آشپزی"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید