روزی روزگاری محله امامزاده حسن(ع)

به گزارش وبلاگ افرا، خیلی از شهروندان نام محله امامزاده حسن(ع) را شنیده یا در ایام و مناسبت هایی مثل نوروز در پیاده روهای شلوغ و پرتراکم آن قدم زده اند.

روزی روزگاری محله امامزاده حسن(ع)

گرچه شکل و شمایل محله کنونی امامزاده حسن(ع) با فروشگاه های کوچک و بزرگ مدرن تغییر پیدا نموده، اما تاریخچه شکل گیری آن با ساخت و راه اندازی مغازه ها و حجره های کوچک و تودرتو نشان می دهد که اینجا از دیرباز برای داد و ستد و تجارت ظرفیت خوبی داشته است. از قدیم بازارچه ها و حجره های کوچک و بزرگ در کنار حرم امامزاده حسن(ع) وجود داشت، چراکه مردم پس از زیارت بارگاه و حرم امامزاده به حجره ها می رفتند و برای تبرک چیزی می خریدند و با خود می بردند. نقل و نبات، سوهان و جانماز، مهر، پارچه چادری، نان فتیر و انگشتر عقیق از جمله اجناسی بود که از همان روزگار مشتریان خاص خود را داشت.

در روزگار قدیم، تا قبل از دهه 30، در خیابان امین الملک، پارک سوار درشکه وجود داشت. شهروندان برای رفتن میدان تا راه آهن 2 ریال کرایه می دادند. حتی این محدوده یک کاروانسرا هم داشت که مردم را با اسب و شتر جابه جا می کرد. در سال 1342 و افزایش مهاجرت از شهرهای مختلف به تهران، بخشی از اراضی کشاورزی و باغ های محله امامزاده حسن(ع) تغییر کاربری داد و به بافت مسکونی تبدیل شد. طبق شواهد موجود و به گفته ساکنان قدیمی تا سال 1358 همه اراضی این محدوده به بافت مسکونی و تجاری تغییر کاربری داد. یکی از مکان هایی که سال هاست به مرکز فروش کیف وکفش تبدیل شده، در گذشته جایی بوده که به نام گرمابه غلامعلی شناخته می شد همچنین چند گاوداری و کارخانه یخ سازی در طول خیابان امین الملک کنونی وجود داشت که به مرور زمان تبدیل به صنایع و فروشگاه های مبلمان و وسایل چوبی شد.

منبع: همشهری آنلاین

به "روزی روزگاری محله امامزاده حسن(ع)" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "روزی روزگاری محله امامزاده حسن(ع)"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید