کپسول های نانویی حمل دارو به بافت سرطانی فراوری شد - وبلاگ افرا

به گزارش وبلاگ افرا به نقل از ستاد توسعه فناوری نانو، امروزه با توجه به شیوع بیماری سرطان در بین مردم دنیا و کوشش های گسترده جهت مقابله با این بیماری، کوشش محققان در راستای کاهش اثرات جانبی داروهای ضدسرطان و همچنین افزایش اثربخشی این داروهاست. یکی از مهمترین راهکارهای بیان شده در این زمینه، طراحی نانو حامل های هوشمند انتقال دارو به منظور رهاسازی کنترل شده داروها در بافت هدف است.

ندا حسین پور مقدم، دانش آموخته دکترای دانشگاه بوعلی سینای همدان با بیان اینکه سرطان رحم نیز جزء یکی از کشنده ترین سرطان هاست، گفت: با توجه به عوارض جانبی بالای داروهای طراحی شده جهت درمان این نوع از سرطان، در این تحقیقات آزمایشگاهی، نانوحامل حاوی داروی نویراپین سنتز و آنالیز شده که هدف اصلی آن مهار رشد سلول های سرطانی رحم است.

حسین پور عنوان نمود: در این پژوهش، از نانو ذرات مغناطیسی عامل دار شده با ترکیب کیتوسان جهت سنتز نانوحامل و انتقال داروی نویراپین به سلول های سرطانی رحم (Hela) و همچنین رهاسازی آهسته این دارو، جهت افزایش مرگ سلول های سرطانی استفاده شده است.

وی بیان نمود: اگرچه این ذرات به عنوان یکی از مهم ترین و پرکاربردترین انواع نانومواد، در شاخه های مختلف قابلیت استفاده دارند؛ اما نقش آن ها در زیست پزشکی و به ویژه در زمینه دارورسانی قابل توجه است. در واقع مغناطیس ذاتی این ترکیبات ویژگی هدف یابی را آسان نموده و دارورسانی را به وسیله تمرکز میدان هایی با قدرت بالا و امکان تجمع بالای نانوذرات در محل مورد نظر فراهم می نماید.

وی ادامه داد: همچنین استفاده از روش های اصلاح سطحی، خواص زیست پزشکی مطلوب و پایداری را برای نانوذرات فلزی مغناطیسی ایجاد نموده و از اثرات سمیت این نانوذرات روی سلول ها یا پروتئین های بیولوژیکی ممانعت بعمل می آورد. این امر افزایش زیست سازگاری چنین نانوذراتی را در پی خواهد داشت.

به گفته حسین پور، نتایج این تحقیق نشان داده که رهاسازی پیوسته بالای 80 درصد داروی نویراپین از حفرات نانوذرات مغناطیسی طی یک دوره 26 ساعته، باعث تأثیر بیشتر نانوذرات حامل داروی نویراپین بر روی سلول های سرطانی Hela نسبت به خود داروی نویراپین می گردد. علاوه بر این، نتایج حاصل از آزمون MTT تأثیر مشابه نانوذرات حامل داروی نویراپین و داروی ضد سرطان شناخته شده جفتنیب بر روی سلول های سرطان رحم را نشان می دهد.

این محقق ادامه داد: همچنین عوارض جانبی کمتر نانوذرات حامل داروی نویراپین نسبت به داروی جفتینیب روی سلول های نرمال Vero از مهم ترین دستاوردهای مربوط به کاربرد این نانوذرات در انتقال دارو به صورت هدفمند است.

در این تحقیق برای شناسایی ساختار نانوحامل از آزمون های FT-IR، XRD، SEM-EDX و VSM استفاده شده است.

این تحقیقات حاصل کوشش های پروفسور صادق صالح زاده- عضو هیأت علمی دانشگاه بوعلی سینا همدان، دکتر ندا حسین پور مقدم، دکتر جمشید رختشه – دانش آموختگان دکترای این دانشگاه و سایر همکارانشان بوده است. نتایج این کار در مجله International Journal of Biological Macromolecules با ضریب تأثیر 3/909 (جلد 118، سال 2018، صفحات 1220 تا 1228) منتشر شده است.