تصفیه آب آشامیدنی در 45 دقیقه! ، روش تازه دانشمندان برای از بین بردن 95 درصد آلاینده ها - وبلاگ افرا

به گزارش وبلاگ افرا، دانشمندان روش جدیدی ابداع نموده اند که از طریق آن، 95 درصد مواد شیمیایی مضر آب آشامیدنی، ظرف 45 دقیقه از بین می رود.

به گزارش وبلاگ افرا و به نقل از ساینس الرت، دانشمندان روش نوی برای جدا کردن مواد شیمیایی خطرناک آب ابداع نموده اند. آلاینده هایی که تهدیدی بزرگ برای سلامت عمومی جامعه هستند و از طرفی، در برابر هر روش دیگری برای جداسازی، مقاوم بوده اند.

خبر یک روش ساده با احتیاج کمی به انرژی، برای تجزیه بعضی اما نه همه مواد شیمیایی مضر، در ماه آگوست از سوی محققان دانشگاه نورث وسترن منتشر شد. آن ها شرح دادند که چگونه این مواد شیمیایی مصنوعی زنجیره بلند با پیوندهای محکم (که تا پیش از این تصور می شد جدا کردنشان بدون صرف انرژی زیاد غیر ممکن است)، با صرف اندکی انرژی، بر خلاف انتظار، تجزیه شدند و از هم پاشیدند.

اکنون، تیمی از دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا (UC) ریورساید، روشی جایگزین را برای سوپرشارژ کردن تخریب مواد شیمیایی مضر (PFAS) در آب گزارش نموده اند. آن ها برای تجزیه این مواد مضر موجود در آب آشامیدنی از گاز هیدروژن و نور فرابنفش (UV) استفاده کردند.

PFAS ها با ماندگاری بالا (مواد پِر و پُلی فلوروآلکیل) برای دهه ها به عنوان مواد ضد آب و نچسب به طور گسترده مورد استفاده قرار می گرفتند. استفاده از این مواد همه چیز از فوم آتش نشانی گرفته تا لوازم آرایشی را شامل می شد.

این مواد که بعداها به علت ماندگاریشان در محیط زیست مواد شیمیایی همیشگی لقب گرفتند، در سطوح بسیار بالایی در آب آشامیدنی در سراسر دنیا یافت شدند و مسائل زیادی برای سلامت عمومی ایجاد کردند که به سرطان کبد به عنوان یکی از این مسائل می توان اشاره نمود.

اگر تحقیقات ادامه یابد، احتمالا می توان راهی یافت که این آلاینده ها کاملا از بین بروند. محققان می گویند یکی از مزیت های این فناوری نو، پایداری آن است و اینکه هیچ محصول جانبی نامطلوبی فراوری نمی نماید.

به جز برنامه های نظارتی و محدودکننده در رابطه با این گونه آلاینده های شیمیایی، دو روش برای کنترل آن ها ممکن است. یکی حذف این مواد از منابع محیطی به وسیله فیلتر کردن آب آشامیدنی (اغلب با استفاده از کربن) است (کاری که راحتتر از پاکسازی خاک آلوده یا آب های زیرزمینی است.)

دومی، دفع مواد شیمیایی PFAS یا از بین بردن آنها بدون ایجاد هیچ گونه مواد مضر دیگری در این فرآیند است. به عنوان مثال، مواد آلوده به PFAS را می توان در دماهای بالا سوزاند، اما این کار هم هزینه بر است و هم سوزاندن محصولات حاوی PFAS باعث توسعه بیشتر آنها می گردد.

این همان جایی است که فرآیند نو وارد می گردد. در این روش از حباب گاز هیدروژن (H2) در آب آلوده برای یونیزه کردن مولکول های آب (H2O) استفاده می گردد. این باعث فراوری گونه های واکنش پذیر از جمله الکترون های هیدراته می گردد که سپس به پیوندهای قوی نگه دارنده مواد شیمیایی PFAS در کنار هم حمله می نماید و آن ها را از بین می برد. استفاده از نور فرابنفش با طول موج کوتاه و انرژی حاصل از فشار بالای آب، به این فرآیند شیمیایی سرعت می بخشد و آن را به روشی مفید در محیط های صنعتی بدل می نماید.

انفجار دوگانه گاز هیدروژن و اشعه ماوراء بنفش، 95 درصد از مواد شیمیایی مضر را در 45 دقیقه پس از تصفیه آب و به طور کلی تا 97 درصد تجزیه می نماید. اما به گفته مقامات بهداشتی، این روش هنوز به بهینه سازی احتیاج دارد.