اگر سرعت نور شکسته شود، زمان معکوس می شود! - وبلاگ افرا

به گزارش وبلاگ افرا، اگر با سرعت بیشتر از نور حرکت کنیم، با مفهوم معکوس شدن زمان باید روبرو شویم که کل نظم قابل درک را به هم می ریزد. اما محققان دانشگاه ورشو در لهستان و دانشگاه ملی سنگاپور اکنون محدودیت های نسبیت را برای دستیابی به سیستمی نو به چالش طلبیده اند.

هیچ چیز نمی تواند سریعتر از نور حرکت کند. این یک قانون فیزیک است که در تار و پود نظریه نسبیت خاص اینشتین تنیده شده است. هر چه چیزی سریعتر پیش برود، به چشم انداز خود از انجماد زمان تا توقف نزدیکتر می شود.

اگر با سرعت بیشتر از نور حرکت کنیم، با مفهوم معکوس شدن زمان باید روبرو شویم که کل نظم قابل درک را به هم می ریزد. اما محققان دانشگاه ورشو در لهستان و دانشگاه ملی سنگاپور اکنون محدودیت های نسبیت را برای دستیابی به سیستمی تازه به چالش طلبیده اند.

چیزی که آن ها به آن دست یافته اند، بسط نسبیت خاص است که سه بعد زمانی را با یک بعد فضایی واحد (1+3 فضا-زمان) ترکیب می کند (در مقابل سه بعد مکانی و یک بعد زمانی که همه به آن عادت داریم.) این مطالعه تازه به جای ایجاد تناقضات منطقی بزرگ، شواهد بیشتری را برای تأیید این ایده اضافه می کند که اشیاء ممکن است بتوانند سریعتر از نور حرکت کنند بدون اینکه قوانین فعلی فیزیک ما را کاملاً زیر پا بگذارند.

این مطالعه تازه مبتنی بر کار قبلی برخی از همان محققان است که معتقدند پرسپکتیو های ابرشورایی می توانند به پیوند مکانیک کوانتومی با نظریه نسبیت خاص انیشتین کمک کنند، یعنی دو شاخه از فیزیک که در حال حاضر نمی توان آن ها را در یک نظریه فراگیر که گرانش را توصیف می کند تطبیق داد.

ذرات را دیگر نمی توان به عنوان اجسام نقطه مانند تحت این چارچوب مدل سازی کرد. در عوض، برای درک آنچه که ناظران ممکن است ببینند و اینکه چگونه یک ذره ابر نوری ممکن است رفتار کند، باید به انواع نظریه های میدانی زیربنای فیزیک کوانتومی پرداخت.

بر اساس این مدل تازه، اجسام ابر نور مانند ذره ای هستند که مانند یک حباب در فضا منبسط می شوند که بی شباهت به موج در یک میدان نیست. از سوی دیگر، جسم پرسرعت چندین جدول زمانی متفاوت را تجربه خواهد کرد.

با این حال، سرعت نور در خلاء حتی برای ناظرانی که سریع تر از آن حرکت می کنند ثابت می ماند، که یکی از اصول اساسی انیشتین را حفظ می کند. این تعریف تازه فرضیه انیشتین در مورد ثبات سرعت نور در خلاء را حتی برای ناظران ابرشورایی حفظ می کند.

با این حال، محققان اذعان دارند که تغییر به یک مدل فضا-زمان 1+3 برخی از سؤالات تازه را ایجاد می کند. آن ها پیشنهاد می کنند که توسعه نظریه نسبیت خاص برای ترکیب قالب های مرجع سریعتر از نور مورد نیاز است. ممکن است نیاز به ترکیبی از مفاهیم نسبیت خاص، مکانیک کوانتومی، و نظریه میدان کلاسیک (که هدف آن پیش بینی چگونگی تعامل میدان های فیزیکی با یکدیگر است)، پیدا شود.

اگر حق با فیزیکدانان باشد، ذرات کیهان همگی دارای خواص خارق العاده ای در نسبیت خاص گسترده خواهند بود. یکی از سؤالات مطرح شده از طریق این تحقیق این است که آیا ما هرگز قادر به مشاهده این رفتار گسترده خواهیم بود یا نه، اما پاسخ به آن به زمان بسیار بیشتری و دانشمندان بسیار بیشتری نیاز دارد.

کریستوف تورزینسکی می گوید ما امیدواریم که نتایج خود را برای درک بهتر پدیده شکست تقارن خود به خودی مرتبط با جرم ذره هیگز و سایر ذرات در مدل استاندارد، به ویژه در کیهان اولیه، به کار ببریم.